Akademicki Związek Sportowy w Lublinie powstały 22 stycznia 1922 r. jest obok Lublinianki najstarszą, ciągle funkcjonującą organizacją sportową w Lublinie. Akademickie Koło Sportowe (jak oryginalnie zostało nazwane), powstało dzięki inicjatywie Tadeusza Jaworowskiego i dzięki uprzejmości Jego Magnificencji Rektora Uniwersytetu Lubelskiego ks. Idziego Radziszewskiego.
W chwili powołania, chęć akcesu do nowej organizacji zapowiedziało 48 studentów i pracowników Uniwersytetu Lubelskiego, którzy spośród siebie wybrali zarząd w składzie: tymczasowy przewodniczący kpt. Laliczyński, wiceprzewodniczący (po kilku tygodniach przewodniczący) Tadeusz Jaworowski, sekretarz Jan Suchodolski, skarbnik Stanisław Rusiecki i gospodarz Zbigniew Pyzikowski.
Jaworowski dość szybko zrezygnował z funkcji prezesa koła, bo z dniem 20 lutego (na wieść o śmierci Ks. Idziego Radziszewskiego). W jego miejsce powołano Mariana Sławińskiego, a po kilku tygodniach Tadeusza Wiśniowieckiego.
Wiśniowiecki wykazał się wielkim talentem organizacyjnym i dzięki jego wysiłkom Akademickie Koło Sportowe przyjęto jesienią tego samego roku zostało w poczet Akademickich Związków Sportowych.
Początkowo uruchomiono jedynie sekcję szermierczą, posiadając zaplecze 10 kompletów sprzętu. Jeszcze w tym samym roku powołano sekcje lekkoatletyczna, futbolowa, pływania i tenisa ziemnego. W roku 1923 powołano sekcje: bokserską i narciarską, 1924 koszykówki i siatkówki ujmowane wówczas w ramach piłki ręcznej, a w 1937 hokeja na lodzie i łyżwiarstwa figurowego.
W 1924 roku AZS przejął obiekt przy ulicy Lipowej. Składały się na niego trybuny, boisko do piłki nożnej i gier małych, dwa korty tenisowe, trzypokojowy domek klubowy, bufet oraz szatnie dla zawodników.
AZS czasów międzywojnia był w relacjach Andrzejewskiego: „znany w kraju jako ambitny i pracowity zespół, mimo że nie posiadał w swoich szeregach asów. Typowym tego przykładem była sekcja piłki nożnej, która, choć borykała się z piętrzącymi się trudnościami natury kadrowo – szkoleniowej, zawsze starała się godnie reprezentować swoje barwy klubowe”.
Świadectwem tego mogą być organizowane przez klub Akademickie Mistrzostwa Polski w koszykówce i siatkówce mężczyzn. Impreza ta była wyzwaniem natury logistycznej, tym bardziej zaskakującym wydaje się być wynik sportowy tutaj mistrzostwo koszykarzy i III miejsce siatkarzy.
Jednym z najwybitniejszych AZSiaków okresu międzywojennego był Profesor Czesław Martyniak. Doskonale wykształcony pracownik katedry teorii i filozofii prawa na Wydziale Prawa i Nauk Ekonomicznych KUL, od 1924 członek AZS. Świetny tenisista, piłkarz, pływak i narciarz. W latach trzydziestych zaliczany był do najlepszych tenisistów okręgu lubelskiego. Największe sukcesy odnosił w grze podwójnej ze stryjecznym bratem Zygmuntem. W latach 1931 – 1939 był z ramienia senatu KUL kuratorem AZS Lublin.
