Początek sierpnia 1963 r. był jednym czasem, który w sposób szczególny zapisał się w pamięci zawodników i kibiców piłkarskiej Lublinianki. To właśnie wtedy, po zwycięstwie aż 7:0 nad Warmią Olsztyn, podopieczni Kazimierza Górskiego przypieczętowali swój awans do II ligi.
4 sierpnia na stadionie przy ul. Króla Stanisława Leszczyńskiego rozpoczęło się spotkanie, które miało być potwierdzeniem doskonałej dyspozycji piłkarzy Lublinianki oraz ugruntowaniem opinii o tym, która z drużyn najbardziej zasłużyła na awans na zaplecze piłkarskiej ekstraklasy. Przy akompaniamencie dopingu płynącego z gardeł blisko dwudziestu pięciu tysięcy kibiców, którzy wypełnili po brzegi trybuny stadionu, zwyciężyli aż 7:0 nad drużyną Warmii Olsztyn.
Mecz w sierpniowym upale rozpoczął się bardzo obiecująco dla gospodarzy. Już w 9 minucie wynik otworzył Nowara. Osiem minut później swoją pierwszego tego dnia bramkę zdobył Gorbat. Kolejne minuty były obrazem dobrej dyspozycji podpieczonych Kazimierza Górskiego z połączeniem nieskuteczności w wykańczaniu akcji, a w tym niechlubnym aspekcie wyróżnili się: dwukrotnie Nowara i Bartmanski. Na kolejny celny strzał przyszło czekać kibicom aż do 41 minucie, kiedy to Nowara „wystawił piłkę” Pietrasińskiemu, któremu pozostało już tylko mocnym strzałem umieścić ją w siatce Warmii. Po wznowieniu gry Barmańskiego zastąpił Olszok, który już w chwilę później udowodnił, że była to doskonała zmiana i podwyższył wynik do 4:0. W 64 min. po faulu na Pietrasiński pod bramką Warmii, rzut karny na gola zamienił Gorbat. Po tym nokautującym strzale Lublinianka zdobyła jeszcze dwie bramki: po jednej Pietrasinski i Gorbat.
Po meczu Kazimierz Górski komentował: „Ogromnie cieszę się z tego sukcesu. Chłopcy chyba zagrali najlepszy mecz w tych rozgrywkach. Szkoda, że nie będą mogli skorzystać z zasłużonego odpoczynku. 18 sierpnia rusza przecież II liga. Tylko kilku piłkarzy wojskowych wyjedzie na krótki odpoczynek.
Lublinianka zdobywając bezpośredni awans z pierwszego miejsca wyprzedziła: Warszawiankę, Mazur Ełk, Włókniarz Łódź oraz Warmię Olsztyn.
Z innych grup awans wywalczyły: Górnik Wałbrzych, Rapid Wełnowice (późniejszy GKS Katowice) oraz Zawisza Bydgoszcz.
Lublinianka zagrała w składzie: Kokowicz (zastąpiony przez Kapcinskiego), Kudak, Kostaniak, Wełniak, Kwiatkowski, Galas, Ciupa, Pietrasinski, Nowara, Gorbat, Bartmanski (zastąpiony przez Olszoka).
Bramki zdobyli: Gorbat (trzy brami), Pietrasiński (2 bramki), Nowara, Olszok.
Trener: Kazimierz Górski
Liczba kibiców: 25 tysięcy
Równo dwa tygodnie później Lublinianka rozpoczęła rozgrywki w ramach II ligi w których grała z: Lechem Poznań, Rakowem Częstochowa, Lechią gdańsk, Stalą Mielec, Śląskiem Wrocław, Wawelem Kraków, Cracowią, Polonią Bydgoszcz, Górnikiem Wałbrzych, Piastem Gliwice, Zawiszą Bydgoszcz, Karpatami Krosno, Rapidem Wełowice oraz Garbarnią Kraków.
