W okresie kształtowania się sportowego krajobrazu Lublina po odzyskaniu niepodległości przez Polskę szczególny nacisk kładziono na promocję kultury fizycznej wśród najmłodszych. Jedną z takich „propagandowych” imprez były „Zawody sportowe młodzieży szkolnej Lwowa i Lublin”, które odbyły się 23 września 1923 r.”.
Poniżej prezentujemy wykaz osiągniętych wówczas wyników w rywalizacji lekkoatletycznej oraz piłki nożnej.
Lekkoatletyka.
Zawody lekkoatletyczne przyniosły Lublinowi bardzo miłą niespodziankę – wszystkie pierwszei drugie miejsca w poszczególnych punktach zdobyła młodzież lubelska, osiągając bardzo dobre wyniki; młodzież lubelska zaprezentowała się jako pierwszorzędny materiał lekkoatletyczny;
Poszczególne wyniki są następujące:
Przedbiegi na 100 mtr. – stawało 9 zawodników,
1) Małaszkiewicz,
2) Dzwonkowski (AZS)
3. Majewski (AZS)
Skok w dal z rozbiegu – 11 zawodników,
1) Majewski (AZS) 5 mtr. 83 cmt.,
2) Gołębiowski (AZS) 5 mtr. 81 cmt.
3) Dzwonkowski (AZS) 5 mtr. 50 cmt.
Wyniki bardzo dobre, styl skoków ładny.
Rzut dyskiem – 10 zawodników,
1) Dzwonkowski (AZS) 31 mtr. 57 cmt.,
2) Komacki (AZS) 30 mtr. 27 cmt.,
3) Halicki (Lwów) 27 mtr. 89 cmt.
Skok wzwyż z rozbiegu – 8 zawodników,
1) Gołębiowski (AZS) 39 mtr.
2) Dzwonkowski (AZS) 32 mtr. 40 cmt.
3) Majewski (AZS) 31 mtr. 65 cmt.
Finał na 100 mtr.
1) Dzwonkowski (AZS) 12 sek.,
2) Gołębiowski (AZS) 12,4 sek.,
3) Majewski (AZS) 12,4 sek. (tuż za Gołębiowskim).
Sędziowali na zawodach pp. porucznik Bryl i inż. Wiszniowski. Po zawodach lekkoatletycznych odbyły się o godz. 4-ej min. 20 po południu.
Po zawodach odbyło się wręczanie nagród w postaci książek (pierwsze nagrody) i dyplomów (drugie nagrody):
– za skok w dal (Majewski) – „Wojsko polskie na wschodzie” H. Bagiński
– za rzut oszczepem (Gołębiowski) – „Dzieje Polski” (2 tomy) J. Baczyński
– za skok wzwyż (Henzell) – „Książe Józef Poniatowski” Askenazy
– za rzut dyskiem (Dzwonkowski) – Kraków” W. Czajewski
– za bieg 100 mtr. (Dzwonkowski) – „Poznań” N. Pajzderski
Piłka nożna.
Przed zawodami przemówił serdecznie do młodzieży lwowskiej pan prezes Tarczynowsicz w imieniu K.S. „Lublinianka, z którego inicjatywy odbyły się zawody. Na przemówienie to odpowiedział opiekun reprezentacji młodzieży lwowskiej, prof. Wacek i redaktor lwowskiego „Sportu”. Po przemówieniach fotograf p. Hartwig dokonał zdjęcia fotograficznego reprezentacyj i zawodników.
O ile w zawodach lekkoatletycznych górowała znacznie młodzież lubelska o tyle w piłce nożnej bezwarunkowo duża przewaga była po stronie Lwowa, tym bardziej, że Lublin tego dnia wyjątkowo nie miał szczęścia.
Grę zaczyna Lwów; tempo z początku ospałe i nieciekawe. Wkrótce okazuje się przewaga Lwowa, który w 28-ej min. strzela bramkę. Lublin miał przedtem rzut wolny bez pośredni – niestety niewyzyskany. W 33 min. pada druga bramka przy stosunku rogów 2:1 dla Lwowa. Gra do przerwy została nieco skrócona ze względu na spóźnioną porę.
Po przerwie tempo się zaostrza; Lwów znowu ma ogólnie przewagę, dzięki której uzyskuje jeszcze dwie bramki w 5-ej i 12-ej minucie. Pod koniec gry tempo gry Lublina ożywia się znacznie, wytwarza się kilka niebezpiecznych dla Lwowa, ale niewyzyskanych sytuacji. Gra kończy się z ostatecznym wynikiem 4:0 (2:) kornerów 4:2 (2:1) – dla Lwowa.
Lwowska drużyna jako całośc grała dobrze, w lubelskiej – dobra gra obrony.
Sędziował dobrze por. Bryl.
Do jednym i drugich zawodów przygrywała orkiestra policyjna.
Źródło: "Głos Lubelski" 24 września 1923 r. Fot. Zdjęcie ilustracyjne / Centrum Historii Sportu w Lublinie
