Urodził się 11.01. 1895 w miejscowości Luboń w powiecie chełmskim,. Był kolarzem, olimpijczykiem z roku 1924 r. z igrzysk w Paryżu. Tuż po ukończeniu gimnazjum w Piotrogrodzie, od 1 października 1916 r. do 2 stycznia 1918 r. służył w armii rosyjskiej. Już jednak w listopadzie 1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego i jako obserwator i pilot w randze podporucznika brał udział w wojnie z Rosją. Po wojnie bolszewickiej kontynuował służbę w polskiej awiacji i jako kapitana w 1924 roku (do stycznia 1925) dowodził 18 Eskadrą Myśliwską. Następnie jego kariera weszła w etap sztabowy – był referentem i oficerem w Departamencie Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych, kierownikiem Referatu Ogólnego w Dowództwie Lotnictwa tegoż ministerstwa. W stopniu majora uczestniczył w wojnie obronnej 1939 roku, potem walczył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie, dowodził polskimi eskadrami lotniczymi w Afryce i brał udział w bitwie o Anglię. Odszedł w stan spoczynku w stopniu podpułkownika, po wojnie wrócił do Polski. Zmarł 30 grudnia 1976 roku w Konstancinie, został pochowany w Piotrkowie Trybunalskim,
Kolarstwo zaczął uprawiać w 1909 r. w Lublinie. Specjalizował się w kolarstwie torowym być może trenując na cyklodromie przy ul. Ogrodowej. Dwukrotnie startował w kolarskich mistrzostwach Królestwa Polskiego (1910, 1911). W latach dwudziestych, reprezentując barwy Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów (co może potwierdzać jego wcześniejsze związki z LTC) i należał do najlepszych polskich torowców. W 1923 roku zdobył wicemistrzostwo Polski w sprincie. W 1923 i 1924 r. startował, w kolarskich mistrzostwach świata i choć nie odniósł tam sukcesów, to w 1924 r. został zakwalifikowany do reprezentacji Polski. W Paryżu postał jednak zawodnikiem rezerwowym.
Bibliografia: Korczyk, 1992, passim; Pawlak, 1989, s. 70, 71, 73; Wryk, 2015, s. 507-508 (tu pełna bibliografia) http://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/wiktor-ryl
