Urodzony 26 kwietnia 1952 roku w Lublinie, lekkoatleta, trójskoczek, w latach 1969-1978 zawodnik „AZS’ Lublin, potem „Startu” Lublin (1979-1980). Był podopiecznym trenera Wiesława Dolińskiego[1], absolwentem stacjonarnych studiów historycznych w Instytucie Historii UMCS w Lublinie. Uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu (1976), w których zajął dwunaste miejsce w grupie I eliminacyjnej z wynikiem 15.82 m i nie osiągnął minimum kwalifikacyjnego wynoszącego 16.30 m. Był jednak brązowym medalistą mistrzostw Europy z Rzymu (1974), na których skoczył 16,61 m. W Halowych Mistrzostwach Europy w Monachium (1976) zajął 8 miejsce z nieco gorszym wynikiem (16.16m). Brał udział w trzech Uniwersjadach zdobywając na nich następujące lokaty: w Moskwie (1973) – czwarty, w Rzymie (1975) – piąty i w siódmy w Sofii (1977). Był Pięciokrotny wicemistrzem kraju (1973-1977), halowym złotym (1976) i brązowym medalistą mistrzostw Polski (1977). Siedmiokrotnie reprezentował Polskę w meczach międzypaństwowych w latach 1973-1976 (w siedmiu startach odniósł trzy zwycięstwa indywidualne). W plebiscycie „Kuriera Lubelskiego’ na najpopularniejszych sportowców województwa zwyciężył w roku 1973, był drugi w 1974, 1975, czwarty w 1976 oraz siódmy w roku 1977.
Przez kilka sezonów był prawdziwym objawieniem stadionów lekkoatletycznych. Stanowił bardzo mocny punkt polskiej reprezentacji, która w tamtych czasach ciągle miała jeszcze wyznaczane mocarstwowe cele. Sport był dla niego przygodą, a nie jedynym sposobem na życie. Zadowolił się tym, co osiągnął i poświęcił się pracy zawodowej, niestety, nie w Kozim Grodzie. Wiele lat pracował i mieszka w Łodzi. Często wspominają mieszkający w Lublinie koledzy ze studiów oraz starsi pracownicy IH UMCS…
[1] Wiesław Doliński – nauczyciel akademicki, trener i instruktor lekkoatletyki AZS Lublin.
