Lekkoatleta. Urodził się 12 grudnia 1929 r. w Trzeboniu, zmarł 16 kwietnia 1983 w Bydgoszczy. Zawodnik Klubu Sportowego „Ogniwo” Łobżenica, Milicyjnego Klubu Sportowego „Gwardia” Lublin (1950), Milicyjnego Klubu Sportowego „Gwardia” Warszawa (1951–1952), Okręgowego Wojskowego Klubu Sportowego Bydgoszcz (1953–1956), AKS Zawiercie (1957) i Wojskowego Klubu Sportowego „Zawisza” Bydgoszcz (1958–1959). Jego związek z Lublinem to epizod w „Gwardii” Lublin (1950). Dużo mocniej związał się z klubami z Bydgoszczy (1953–1956 oraz 1958–1959). Startował na Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach (1952) w barwach „Gwardii” Warszawa. W biegu na 5000 m poprawił rekord Polski, który należał do Janusza Kusocińskiego (ostatecznie zajął czternaste miejsce). Uczestnik mistrzostw Europy (1954). Akademicki mistrz świata z Budapesztu w 1954 r. w biegu na 5000 m oraz brązowy medalista na 1500 m. Mistrz Polski na 1500 m (1954), 5000 m (1951, 1952, 1954), 3000 m z przeszkodami (1951), w biegach przełajowych (1952, 1953, 1956), wicemistrz na 5000 m (1956) i w biegach przełajowych (1954, 1955, 1958).
Biogram pochodzi w książki „Lubelscy Olimpijczycy” (Lublin, 2018), autorstwa: D. Slapka, M. Powały – Niedźwieckiego, P. Markiewicza
