Lublin to jeden z najważniejszych w historii ośrodków polskiej koszykówki. Lata 60′, 70′ i początek lat 80′ XX wieku to okres świetności Lublinianki oraz Startu Lublin w baskecie męskim. Do tego grona 27 marca 1991 r. dołączył AZS Lublin, który po raz pierwszy w swej historii uzyskał awans do najwyższej klasy rozgrywkowej. Podopieczni trenerów: Janusza Narkiewicz i Janusza Herbina zapisali się w ten sposób złotymi zgłoskami w dziejach lubelskiego sportu akademickiego.
Doskonała dyspozycja zespołu przez cały sezon rozgrywek II ligi pozwoliła na snucie śmiałych planów dotyczących możliwego awansu do najwyższej klasy rozgrywkowej. Dokonało się to 27 marca 1991 r. po zwycięstwie akademików 102:84 (41:45) nad drużyną Unii Tarnów.. choć bezpośredni awans AZS zawdzięcza porażce Startu Lublin z zawodnikami Instalu Białystok 85:82.
W historycznym spotkaniu AZS Lublin z Unią Tarnów punkty zdobywali: Robert Stępnicki (10 pkt.), Marek Skiba (3 pkt.), Oleg Kopył (12 pkt.), Genadij Łozgaczow (21 pkt.), Dariusz Świercz (4 pkt.), Łukasz Stefaniuk (12 pkt.), Jacek Robak (15 pkt.), Paweł Karolak (2 pkt.), Hubert Wasiłek (23 pkt.).
Ponad to w drużynie w trakcie sezonu występowali: Ryszard Bielak, Robert Dudek, Grzegorz Gerhart oraz Wojciech Wacko.
Trenerami drużyny byli: Janusz Narkiewicz i Janusz Herbin.
Kierownikiem drużyny był: Piotr Czubacki.
Wiesław Doliński, ówczesny prezes AZS Lublin komentował: „spadł na nas wielki splendor, ale od tego momenty trzeba przestawić się na profesjonalne działanie. Trzeba liczyć się ze wzmocnieniem drużyny. Ale na razie cieszymy się z sukcesu”.
W pierwszym sezonie w ekstraklasie beniaminek uzyskał bilans 4–28 i zajął ostatnie, dwunaste miejsce w tabeli.
