Urodził się 16 lutego 1898 r. w miejscowości Opole koło Puław, zmarł 1957 r. w Edynburgu. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 r. Jako zawodnik stołecznej „Legii” w pięcioboju nowoczesnym zajął dwunaste miejsce. Mistrz Polski (1929), wicemistrz (1927), brązowy medalista we florecie (1931). Edukację szkolną rozpoczął w 1910 r. w Mariampolu. Wiadomo, że w 1atach 1913–1918 uczęszczał do gimnazjum filologicznego w Lublinie. W 1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego. Odbył specjalistyczne kursy wojskowego wychowania fizycznego i w wojsku zajmował się tymi właśnie kwestiami. W polskiej prasie sportowej epoki międzywojnia nie ma zbyt wielu informacji ani o pięcioboju nowoczesnym, ani o dokonaniach Małłyski. „Stadjon” z 1929 r. (nr 52–53, s. 20) w niewielkiej tabelce podał jedynie same nazwiska zwycięzców w mistrzostwach Polski w tej dyscyplinie z lat 1926–1929. Małłysko pojawił się dwa razy: raz jako wicemistrz z 1927, drugi w roli mistrza z 1929 r.
Biogram pochodzi w książki „Lubelscy Olimpijczycy” (Lublin, 2018), autorstwa: D. Slapka, M. Powały – Niedźwieckiego, P. Markiewicza
