Urodził się 27 stycznia 1948 roku w Lublinie. Jest sportowym wychowankiem trenera Kazimierza Kowalczyka. W początkach kariery reprezentował „Międzyszkolny Klub Sportowy” (dalej MKS) Lublin oraz „Spójnię” Lublin. Potem związał się z Legią Warszawa, by powrócić do Koziego Grodu jako zawodnik „Budowlanych” Lublin. Uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich w Monachium (1972) w niezwykle niewdzięcznej roli rezerwowego polskiej drużyny w wyścigu szosowym na dystansie stu kilometrów. W bogatej karierze Krzysztof Stec brał też udział w zawodach rangi mistrzostw świata (1967, 1969 – 4 miejsce w drużynie, 1970 – 6 miejsce w drużynie). Trzykrotnie uczestniczył w Wyścigu Pokoju: startował w edycji z 1969 roku, w 1970 triumfował drużynowo i wygrał jeden z etapów, a w 1971 zdobył drugie miejsce drużynowo. Jako kolarz odpowiadający na wszelkie wyzwania, w 1967 roku został przełajowym mistrzem Polski, rok potem zdobył w tej konkurencji tytuł wicemistrza, a swoją wszechstronność udokumentował w 1968 r. brązowym medalem na torze w wyścigu na 4000 m na dochodzenie. W plebiscycie „Kuriera Lubelskiego” na najpopularniejszych sportowców województwa był piąty w 1967, pierwszy w 1970, trzeci w 1971 oraz czwarty w 1972. Sukces roku 1970 był niewątpliwie efektem osiągnięć Polaków w Wyścigu Pokoju.
