Urodził się 3 sierpnia 1929 r. w Wielichowie koło Kościana w ówczesnym woj. poznańskim, zmarł 24 marca 2003 r. w Warszawie. U progu kariery zawodnik „Drwęcy” Ostróda (1948–1950), „Kolejarza” Olsztyn (1950). Potem związał z się z Centralnym Wojskowym Klubem Sportowym „Legia” Warszawa (1950–1952 i 1953–1955) oraz z „Zawiszą” Bydgoszcz (1955–1963). Jego starty w Okręgowym Wojskowym Klubie Sportowym Lublin (1952–1953) miały charakter epizodyczny i nie wykreowały żadnej chyba trwalszej więzi tego zawodnika z Kozim Grodem. Na Igrzyskach Olimpijskich w Melbourne (1956) zajął czwarte miejsce na 10 000 m, w Rzymie (1960) – zdobył złoty medal na 3000 m z przeszkodami. W obu igrzyskach startował jako „Zawiszak”. Dwudziestoczterokrotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych (na 30 startów odniósł 22 zwycięstwa), trzynastokrotny mistrz Polski. W swoich wspomnieniach Zdzisław Krzyszkowiak na żadnym etapie swego życia nie wspomina Lublina. Serce oddał Bydgoszczy i Ostródzie, w której jego rodzina zamieszkała tuż po wojnie… Nie dziwi, że szkoły w tym właśnie mieście noszą jego imię.
Biogram pochodzi w książki „Lubelscy Olimpijczycy” (Lublin, 2018), autorstwa: D. Slapka, M. Powały – Niedźwieckiego, P. Markiewicza
