Był jednym z najwszechstronniejszych zawodników w historii sportu na Lubelszczyźnie, jednak najbardziej związany był z piłką nożną, koszykówką i hokejem na lodzie.
W swojej wieloletniej karierze sportowej (zakończył ją 25 lutego 1964 r.!) nie odniósł spektakularnych sukcesów, ale zapisał się w pamięci mieszkańców miasta jako wyjątkowy „człowiek sportu”.
Przygodę ze sportem rozpoczął w 1935 r. od gry w koszykówkę i już w wieku 17 lat znalazł się w reprezentacji Lublina.
Jego ukochaną dyscypliną była jednak piłka nożna z którą przygodę rozpoczął w 1937 r. w WKS Unii Lublin. W trakcie II Wojny Światowej był jednym z organizatorów podziemnych rozgrywek „Niezłomnych”. Na swoim koncie miał rozgranych 534 spotkania grając na pozycji stopera. Po zakończeniu karieru czynnie udzielał się w LOZPN animując m.in.: spotkania wspomnianych Niezłomnych.
Hokej na lodzie uprawiał z nie mniejszą pasją niż piłkę nożna reprezentując barwy Lublinianki w rozgrywkach ligi okręgowej oraz AZS Lublin zdobywając tytuł akademickiego mistrza Polski w 1948 r.
